Sevda Üçlemesi: Her Aşkın Sonu

Sonsuzluk kadar büyük bir boşluk. Boşlukta tek başına bir insan... Halsiz, çaresiz... Haykırsa sesini duyan olmaz.. Çünkü boşlukta ses yayılmaz.
Biliyor musun ayrılıklar, hep ses getirir derler. Ama bizim ayrılığımız sessiz oldu. Ben senden ayrıldım ve kendimi bir boşlukta buldum. Şimdi ben sonsuzlukta bir küçük zerreyim.

Sen kendini insanların, nesnelerin, seslerin arasında yalnız hissettin mi hiç? Sen kendini koskoca dünyada, bir başına kalmış hissettin mi hiç? Şimdi, ben öyle biriyim işte. Yalnızım, çok yalnızım...

Aslında yalnızlığı hiç sevmem ve alabildiğine korkarım ondan.

İnsanoğlu ömrünce kaç defa gerçek aşkı bulur? Aşkların sürekliliği var mıdır? Yoksa her aşkın sonu ayrılık mıdır? Ben senden ayrılmakla sevgimi, aşkımı yitirdim. Halbuki insanları güzel, canlı ve bağlı kılan aşktır, sevgidir...
Yanlış anlamalar, anlaşılamamalar da, ayrılıkları getirir zaman zaman. Ayrılıklar, ölüm kadar acı ve soğuktur. Ayrılıkları yalnızlıklar izler.

Bizim aşkımızın sonu da ayrılık oldu ne yazık ki. Düşünüyorum da çekişmeli, münakaşalı birlikteliklerden, suskun ayrılıklar çok daha güzel ve huzurlu değil mi? Evet öyle... Bunu şimdi daha iyi anlıyorum.
Sevilen neden sevildiğini bilmezki? Sevene naz, eza, cefa niye?
İnsan haklarının bu kadar gündemde olduğu günümüzde nerede sevenin hakları?

Hayallerim, umutlarım, sevinçlerim, renkli dünyam, aşkım, elveda. Yitip giden sevgimin ardından ağlıyorum. Derinden bir 'ah' çekiyorum, feryadımı duyan yok. Varlığımın ya da yokluğumun farkında olan yok. Bir yitik insanım ben şimdi...

Sen, ey beni en büyük mutluluklardan acılara iten. Sen, beni bir elimden tutup, bir yere vuran. Sen, ey şimdi mazi olan sevgili... Mutlu musun eserinden? Beni kendinden uzaklaştırdın, boşluklara attın. Ben seni değil, sevgimi, duygularımı, yaşadıklarımı özlüyorum şimdi.

İnandığım yalanların için, kendimi bağışlamıyorum. Sen git dilediğin gibi yaşa ve mutlu ol. Ama ben yokum artık. Bitti, bitirdin ve ben de bittim. Biri "Böyle aşk olmaz olsun," demişti. Haklıymış. Sevginle dolu olan kalbimde bir buz kalıbı var şimdi. Üşütüyor içimi.

Elveda biten sevgim, elveda aşkım, elveda bir tanem, tatlım... Sen bana dönmeden, dönemem sana. Asla...

Ayrılık da güzel ve ben sensizliğe alışmak istiyorum. Biraz da sen olmadan, sensiz yaşamak istiyorum. Çok yoruldum ve ben artık dinlenmek istiyorum. Biliyorum, hâlâ seni seviyorum.

Yarın olsun düşünürüm. Seni ve beni, yarından sonra düşünürüm.
Bugün kendimi dinlemek, dinlenmek istiyorum.


"Her Aşkın Sonur" | İnci Arslan | 31 Temmuz 1999