Ölüm bile geç kaldıktan sonra
Bütün ilkleri sona bırakmanın belki de tam zamanı
Ben her şey bir ırmaktır sanırdım
Bunun için günlükler tutmaya kalktım
Ve tarihleri karıştırdım nasıl da
Aldım şapkamı gidiyorum şimdi
İniyorum kentin çekirdeğine
Kendime yeni dalgınlıklar buldum son günlerde
Dev yapılar ufuk çizgisinin önünde birer parmaklık gibi
Kırmaya kalksam çocuklar uyanacak
Ben odama döneyim en iyisi
Öyleyse nice yağmur
Niye bir kız saçı gibi sokaklarda
Aynaya baksam kalbim görünür
Aklımda gitgide büyüyen yara
Bir ağacın en uzak dalı gibi sessizce çürür
Ölüm, evet ölüm bile geç kaldıktan sonra
"Ölüm Bile" | Ahmet Erhan
Ahmet Erhan (1958-2013): Türk Dili ve Edebiyatı öğrenimi gördü ve uzun süre Türkçe öğretmenliği yaptı. Adana Demirspor'da futbol oynadığı sırada, ağır bir sakatlık yaşadı. Ardından, kendini şiire verdi.
Sırasıyla, Behçet Necatigil (1981), Yunus Nadi Armağan (1992), Cemal Süreya ve Halil Kocagöz (1997), Behçet Aysan (2005), Melih Cevdet Anday (2008) "şiir ödülleri"ni almış olan Erhan 1978 kuşağının öne çıkan şairleri arasında yer alan oldukça duyarlı bir kişilikti...
0 yorum:
Yorum Gönder